چرا ما همیشه سر نماز خوابمون میاد؟
ولی تا ساعت سه شب برای دیدن یک فیلم بیداریم؟
چرا هر وقت می خواهیم قرآن بخونیم خیلی خسته ایم؟
اما برای خوندن کتابهای دیگه همیشه سرحالیم؟
چرا اینکه یک پیام در مورد خدا رو رد کنیم انقدر راحته؟
ولی پیام های بیهوده رو به راحتی انتقال می دیم؟
چرا تعداد کسانی که خدا رو عبادت می کنند هر روز کمتر و کمتر میشه؟
اما تعداد بار ها و کلوب ها رو به افزایشه؟
یعنی ارتباط با خداوند انقدر سخته !!!!!!؟؟؟
در موردش فکر کنید.
سلام. ممنون از حضور شما در وبلاگ دارالعلم.
خسته نباشید.
التماس دعا. یاعلی.
هرجا که نشانه‌اي است از توست
اي بانوي بي‌نشان دنيا
آرامش ما ز نام خوبت
آرامش بي‌کران دريا
گل‌هاي محمدي که خوش‌بوست
از رايحه بهشتي توست
اين درد و غمي که در دلم هست
پهلو بگرفته کشتي توست
تصوير تمام دردهايت
انگار نشسته روبه‌رويم
از کوچه زخمي تو برخاست
بغضي که شکسته در گلويم
از چشمه خون‌فشان چشمت
فرياد و فغان و شکوه جوشيد
اي مادر مهربان هستي
احساس تو را کسي نفهميد
از شاخه ياس صورت تو
يک روز گلي، دست خزان چيد
هرچند که روي خاک‌ها ريخت
عطرش همه جا چه خوب پيچيد
با سلام دوست عزيز ممنون از حضورتان در وبلاگم
فرم در حال بارگذاری ...
دو خط روضه مادر دعوتید…
وسط کوچه میزدم فریاد..